Dlaczego Wahadło Foucaulta?

     Jeśli ktokolwiek spytałby, co w prywatnym blogu robi jakieś wahadło, nie umiałbym jednoznacznie odpowiedzieć. Zawahałbym się. Pewnie zacząłbym bujać.

     A co robi wahadło? Waha się! Czy zatem mam ochotę karmić Was swymi rozchwianymi opiniami? Po troszę tak - raz po raz łapię się na tym, jak moje nowe poglądy przeczą starym, jak stare świecą a to gołą dupą a to zębiskami w rozbawieniu, że jednak się myliłem i że kiedyś miałem więcej oleju w głowie. Co robi jeszcze wahadło? Buja! Czy będę Was bujał? Niestety, tak. Jeśli jednak się tak stanie, to pamiętajcie, nie zrobię tego celowo, lecz z braku wiedzy, ogłady i rozeznania.

Moje Wahadło Foucaulta to metafora (a tu odsyłam do faktografii), na którą wpadłem w swym rozchwianiu, próbach zrozumienia mojego braku zrozumienia. Tamto prawdziwe Wahadło Foucaulta - w swoim wahaniu i bujaniu - wskazuje niby biernie, niby przypadkiem, niby od niechcenia, pewną kapitalną prawdę o życiu - daje dowód na ruch obrotowy Ziemi. Tak więc i ja w swoim blogu chciałbym przez swój brak wścibskiej chęci wtykania zawsze i wszędzie swoich trzech groszy, potrzeby zabłyśnięcia czy grzechu ignorancji, wskazać na pewien ruch - a mianowicie na ruch myśli, powracający ruch idei (pisałem o tym obszernie w książce "Careo..."). 

     Zatem zapraszając do lektury, zapraszam tym samym do odwiedzania stron osób, które też - inaczej to nazywając lub nie nazywając wcale - dokonują swojego zapisu ruchu Ziemi. A poniżej efekt - jak proste wahanie, bujanie, nic-nie-robienie może samoistnie stać się i formą wypowiedzi i jej treścią...

Rysunek "gwiazdki" powyżej to wypadkowa ruchu wahadłowego Wahadła Foucaulta z ruchem obrotowym Ziemi (więcej informacji dla fizyków, mnie dla filozofów) a poniżej ilustracja, jak się to dzieje...